Dior Pre-Fall 2015: Sixties glamour met een rauw randje

Dior en Japan zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Al sinds zijn jeugd was Christian Dior obsessed met het Aziatische keizerrijk en toen hij eenmaal designer was, hield die liefde niet op. Voor een van zijn eerste collecties in de jaren 50, haalde Dior zijn stoffen uit Japan en niet veel later begonnen warenhuizen in Tokyo zijn couture te verkopen. Ook mocht Christian Dior drie jurken ontwerpen voor de bruiloft van keizerin Michiko.

Tokyo

Niet alleen Christian Dior was dol op Japan, ook de huidige designer van het modehuis, Raf Simons, is gek op het land en met name op hoofdstad Tokyo: ‘’Het is een heerlijke stad om te zijn, hier heb je erg vele vrijheid om jezelf te uiten.’’ Niet alleen dat, volgens Dior CEO Sydney Toledano beginnen de gewone Japanners ook steeds meer liefde voor het Franse merk te krijgen, zo worden er steeds meer Diorwinkels geopend door het hele land.

Sumoworstel arena’s

De collectie mag dan wel geshowd zijn in de bekendste sumoworstel arena’s, van Japanse invloeden in de kleding was geen sprake. Geen kimono’s of op geisha’s geïnspireerde couture, nee er waren lange jassen, veel wol en vooral veel sobere stukken te zien. Duidelijk geïnspireerd op de jaren ’60 maar dan zonder het kleurrijke randje dat dit decennium juist zijn cachet geeft.

Een A-lijntje

De jurken en jassen waren voornamelijk voorzien van A-lijnen en gemaakt van niet al te felle kleuren. De prints waren ook al erg sober: grote ruiten en soms iets grafisch. Enkele kledingstukken waren voorzien van een glittertje. Het hoogtepunt van de collectie waren de lange latex jassen die te zien waren op het einde van de show. Ook op schoengebied was het rustig: de modellen liepen op simpele laarzen.

Sober en chique

Al met al heeft Raf Simons voor Dior een collectie neergezet die zich het beste laat omschrijven als ingetogen, sober en chique. Toch een beetje jammer als je nagaat dat Dior bekend stond om zijn klassieke maar toch kleurrijke couture en dat Raf Simons ook niet vies is van een futuristisch randje aan zijn collectie.

Tekst Max Herlings